Υγρό πρωινό γενικού νοσοκομείου. Το προαύλιο καθρεφτίζει συγγενείς να καπνίζουν κρεμασμένοι από τα μπαλκόνια. Ο αέρας μυρίζει φαγητό και αντισηπτικό.
Ένα σαλιγκάρι γλείφει την ασήμαντη ύπαρξή του σε διαδρομές χωρίς προορισμό. Αδιάφορο στα ουρλιαχτά των ασθενοφόρων και στις βιαστικές ρόδες των φορείων. Οι κεραίες του ταλαντεύονται σε κάθε κίνηση, μετρώντας την επικράτεια των επειγόντων περιστατικών.
Εντοπίζουν ξαφνικά ρόδες τροχήλατου.
Ο ακρωτηριασμένος άνδρας που το οδηγεί, υπολογίζει με σταγόνες τις βροχές που έρχονται. Σβήνει την καύτρα του τσιγάρου του στο άψυχο νερό. Τελευταία φορά, υπόσχεται στον άπιστο εαυτό του.
Το μικρό σαλιγκάρι πέφτει στη ματιά του. Στρογγυλό σπίτι που κλυδωνίζεται άνισα πάνω στο μαλακό σαρκίο. Η στίλβουσα αθωότητά του δεν αγωνιά για αποτελέσματα εξετάσεων ούτε αδημονεί για ενημέρωση από τους γιατρούς.
Το βλέμμα του άνδρα ακολουθεί το σαλιωμένο ίχνος, καθώς το σαλιγκάρι απομακρύνεται. Από συνήθεια φέρνει το χέρι του στην τσέπη του πουκάμισου. Πιάνει μόνο το πακέτο των τσιγάρων. Η φωτογραφική του μηχανή δεν είναι από καιρό εκεί. Κρίμα, σκέφτεται. Τα σαλιγκάρια δεν βγαίνουν ποτέ κουνημένα.
8 σχόλια:
Μελανχολικο,μα ομως ομορφο.
Πολύ όμορφη ματιά στο μικρό και ασήμαντο...
καλό σου απόγευμα.
H φωτογραφική μηχανή από άλλην άποψη. Μόλις το ανέσυρα από το facebook:
Ένας βλάχος μπαίνει σε ένα κατάστημα και λέει:
- Θέλου μία φουτουγραφική μηχανή.
- Με φλας; τον ρωτάει η πωλήτρια.
- Γιατί; Αμα σε φλίσω θα μου την δώσεις τσάμπα;
Καλημέρα σε όλους!
Πολύ όμορφο Μαρία.. το cello συνοδεύει υπέροχα αυτό το μελαγχολικό στιγμιότυπο. Δημιουργείς μια άκρως ενδιαφέρουσα συλλογή στιγμών.
Καλό Σαββατοκύριακο!
υ.γ. Θυμήθηκα και ένα άλλο με τον βλάχο..
ο βλάχος αγοράζει ένα καινούργιο αμάξι.. το παίρνει από το κατάστημα και βγαίνει στο δρόμο. Σε μία στροφή του φωνάζει ο οδηγός από το πίσω αυτοκίνητο.
-Το φλάς το φλάς!
-Εμ τόσα λεφτά έδωκα δε θα το φλάω;
..λεπτομερές, ανθρώπινο, συγκινητικό.....
Ενώ μου αφησε μια γλυκιά μελαγχολία το κείμενο, μπήκα στα σχόλια και γελάω με τα ανέκδοτα! Άτιμο φλας! :))))
Μου αρέσει πολύ η αλλαγή! Καλό νέο ξεκίνημα εύχομαι (έστω και με μικρή καθυστέρηση)
Καλό νέο ξεκίνημα!
Βαρύ... Πικρή μελαγχολία, όμορφο κείμενο όμως!
Ευτυχώς υπάρχουν και τα ανέκδοτα! :-)
Ας συνεισφέρω κι εγώ:
Λέει ένας σε έναν βλάχο:
-Για δες, δουλεύει το φλας;
-Ναι, όχι, ναι, όχι, ναι, όχι, ναι, όχι!
Καλώς ήρθες και πάλι Μαρία.
Δημοσίευση σχολίου