Σελίδες

13.11.10

Η πόλη στην κορυφή


Νεκρόπολη ορθωμένη
στην κορυφή της πόλης των ζωντανών
Ό,τι πεθαίνει, εξυψώνεται
ό,τι γεννιέται, ταξιδεύει

Λευκός καπνός από ζωντανά φουγάρα
αναρριχάται στο λόφο
και ακροβατεί
στις ακμές των πεθαμένων λίθων
Δυο κάριες φτερουγίζουν ενοχλημένες

Ένας γέρος
καθισμένος στο μνήμα της κόρης του
με σκυλάκι σαλονιού στα γόνατά του
και μικρό ξύλο στο ένα χέρι
τινάζει την κολλημένη λάσπη
από τα παπούτσια του
Οι νεκροί με τους νεκρούς
και οι ζωντανοί
με τους νεκρούς κι αυτοί

Το λεωφορείο κάνει στάση
έξω από την εκκλησία
Ο φοιτητής τρέχει να το προλάβει
Ο οδηγός τον βλέπει και δεν ξεκινά
Παγωμένος ο ήλιος
κιτρινίζει τα σύννεφα στον ορίζοντα.

Γλασκώβη 10.11.2010

19 σχόλια:

Margo είπε...

Οι φωτογραφία είναι από αυτό που περιγράφεις;
Πολύ καλό, με έκανε θεατή μιας πολύ ιδιαίτερης εικόνας..

Καλωσόρισες Μαρία

Μαρία Δριμή είπε...

Ναι, Μαρία μου, η φωτογραφία είναι από το Βικτωριανό νεκροταφείο της Γλασκώβης. Βρίσκεται στην κορυφή ενός λόφου πίσω από τον καθεδρικό της ναό. Και τα άλλα που περιγράφω είναι εικόνες που είδα πηγαίνοντας εκεί.

Καπετάνισσα είπε...

Ό,τι πεθαίνει, εξυψώνεται

Πόσο αλήθεια κρύβει τούτη η φράση!!!

Υπέροχο ... γεμάτο εικόνες και συναισθήματα!

Να έχεις μια όμορφη μέρα...

Μαρία Δριμή είπε...

Καλημέρα, Καπετάνισσα!
Καλά ταξίδια με νηνεμία!

Ανώνυμος είπε...

Αν ότι πεθαίνει εξυψώνεται ... ότι γεννιέται τι κάνει?

Μαρία Δριμή είπε...

themadinme,
κατά τη δική μου ταπεινή γνώμη, το γράφω εξάλλου, ταξιδεύει. Κάνει ένα ταξίδι άλλοτε μακρύτερο και άλλοτε πιο βραχύ, με ενδιάμεσες στάσεις που καθορίζονται στην πορεία, με λιγότερους ή περισσότερους συνταξιδιώτες. Και βέβαια με γνωστό προορισμό. Η σημασία και η ομορφιά έγκειται στο ίδιο το ταξίδι.
Καλημέρα!

Κωνσταντίνος Ριγελιανός είπε...

Ωραίο αλλά χωρίς αιτία "μαύρο"...

Μαρία Δριμή είπε...

Κωνσταντίνε,
χωρίς αιτία, αλλά με αφορμή! Αν επισκεφτείς το Βικτωριανό νεκροταφείο της Γλασκώβης (Glasgow Necropolis) με τη μαύρη, υποβλητική ατμόσφαιρά του (η φωτογραφία είναι δική μου-ό,τι είδα), θα είναι δύσκολο να σου έρθει στο μυαλό και στην πένα κάτι πιο χρωματιστό...

Velvet είπε...

Δεν θα σταθω σ΄αυτη την αναρτηση
Λογω της υποβλητικης "μαυρης" ατμοσφαιρας
Ποτε δεν μου αρεσε το μαυρο
Κυλισα πισω στους "αφρους των ημερων"
Ξεφυλλισα τις "ασπρομαυρες ιστοριες"
Εβαλα και την μυτη μου στις "αναμνησεις μιας καθωσπρεπει κορης"
Περασα κι απ΄τον καθρεφτη
Μ αρεσε η οψη που αντικρυσα
Ητανε πολυ ομορφα
Του υποσχεθηκα να ξαναπερασω
Καλο βραδυ
...

Μαρία Δριμή είπε...

Velvet2,
σ' ευχαριστώ για την επίσκεψη. Πέρασα κι εγώ από το καταφύγιό σου σε ώρα που δεν ήσουν εκεί και τρύγησα τις λέξεις, τις δικές σου και τις άλλες που αγαπάς. Υπέροχο. Ακόμα και μια μύγα που πέταγε μέσα, είχε μια αλλιώτικη χάρη.

Ηλέκτρα είπε...

πανεμορφο...

Οι νεκροί με τους νεκρούς
και οι ζωντανοί
με τους νεκρούς κι αυτοί

ανατριχιαστικο..

συνδεεις με απιστευητ ευκολια το πραγματικο με το υπερφυσικο και το οικειο με το μαγικο...
υπεροχο ποιημα πραγματικα μπραβο σου

Μαρία Δριμή είπε...

Έλη,
σ' ευχαριστώ από καρδιάς!...

Τα σπορτέξ είπε...

πολυ ομορφος ο τροπος που μοιραζεσεις σε μας τις εικονες που εσυ συνελαβες..

Μαρία Δριμή είπε...

Ευχαριστώ πολύ, Γιώργο μου.

Τα σπορτέξ είπε...

μοιραζεις ηθελα να γραψω και
το σκοτωσα.. και αυτο με τους νεκρους τωρα :-)

Μαρία Δριμή είπε...

Το κατάλαβα, Γιώργο. τρέχει το χέρι. Συνηθισμένο εξάλλου...:-))

Ανώνυμος είπε...

Εχω μιά ένσταση για αυτές τις αντιφατικές όρθιες φιγούρες σε σχήμα σταυρού, θαρώ πως ορθώνονται επιθετικά ως μη όφειλαν, συνήθως δεν συναντάται στη Δύση. Εξάλλου και το αίνιγμα της Σφίγγας όρθιο θέλει τον επιθετικό άνθρωπο στο Οδύσσειο ταξίδι όχι στη δύση του.

Poet είπε...

Ακέραιο το γκρίζο, η αδιαφορία και η θλίψη της επαρχίας στη Βρετανία, όχι μόνο στα νεκροταφεία. «.. και οι ζωντανοί με τους νεκρούς κι αυτοί».

Ανώνυμος είπε...

O thanatos einai mia litrosi,to mono lipero na feugoun ta nea paidia.Krima gia olous !

Deerman.