Σελίδες

24.5.11

Προφήτης Κυρίου

The Prophet-Emil Nolde (1912)

Συναντήσαμε τον προφήτη
να στέκεται στην κορυφή
καυτής μεσημεριάτικης σκάλας
με τα χέρια τεταμένα σε δέηση
και το βλέμμα να αγναντεύει
χρόνια σπασμένα και ξανακολλημένα
με χάπια αλοπεριδόλης
και πολύχρωμα τρικυκλικά.

Ακίνητος
κάτω από τον δημοτικό πολυέλαιο
που κρεμόταν ξεχασμένος
από τα Χριστούγεννα
στο στήθος ξύλινο πλακάτ
διαφήμιζε τον Κύριο.

Οι περαστικοί
με ψηφιακές μηχανές
τράβαγαν φωτογραφίες τοίχου
που θα ταίριαζαν τέλεια
στο διαδικτυακό προφίλ τους.
Γιαούρτι βιολογικής ζύμωσης
κρέμες αντιρυτιδικές
μάσκαρα για μακριές βλεφαρίδες
και ο Κύριος
γιατί η ελπίδα
πεθαίνει πάντα τελευταία
μετά τον Κύριο.

2 σχόλια:

the elf at bay είπε...

Ο Κύριος 'μας πήρε τις απώλειές μας'. Δυστυχώς.

Old είπε...

Είναι πολύ εύκολο να παρερμηνεύουμε τους συμβολισμούς όταν συνειδητά παραγνωρίζουμε τον συμβολικό τους χαρακτήρα και τους "διαβάζουμε" κυριολεκτικά.
Και πολύ πιό δύσκολο να αναγνωρίσουμε έμπρακτα το γεγονός ότι οι σχέσεις συμφέροντος οδηγούν σε προσωπικά και συλλογικά αδιέξοδα.
Η αναπαραγωγή των κοινών αντιλήψεων, ακόμα κι αν αυτές είναι καταφανώς εσφαλμένες και υπεύθυνες για τα σημερινά αδιέξοδα, είναι ευκολή και σε ορισμένες περιτώσεις, προσοδοφόρα.
Δύσκολο είναι να δώσεις μια χείρα βοηθείας εκεί που πραγματικά θα πιάσει τόπο. Δύσκολο να σηκώσεις το τηλέφωνο και να πεις μια καλή κουβέντα εκεί που οι καλές κουβέντες δεν είναι χάσιμο χρόνου. Δύσκολο, γιατί τέτοιες συμπεριφορές, ειδικά για την ελληνική νοοτροπία, σηματοδοτούν καταδικαστέες ή απορριπτέες κοινωνικές ταυτότητες και φευ, ποιός θα ήθελα να τύχει ενός τέτοιου στιγματισμού.
Υπάρχουν στην εποχή μας, όμως, κάποιες κοινωνίες που είναι σε σημαντικό βαθμό ανεπτυγμένες και ευημερούν σε όλα τα επίπεδα. Σε αυτές τις κοινωνίες είναι απίθανο να δεις όχλους να διασκεδάσουν λιθοβολώντας και οχλαγογώντας. Αντίθετα, σε αυτές, ανθίζουν, η ευγένεια, η λιγόλογη και ορθολογική συνεννόηση, ο σεβασμός, η έγνοια να μην ενοχλήσει άθελά του ο ένας τον άλλον, η καλή αισθητική και μια μετρημένη αρχοντιά.
Κανείς άλλος δεν μας εμποδίζει να είμαστε ανθρώπινοι, ζεστοί και στα πλαίσια της αξιοπρέπειας, τρυφεροί, ο ένας προς τον άλλον, παρά μόνο η κακή μας νοοτροπία.
Στο σημείο που έφτασε η κοινωνία που ζούμε, σε τίποτα δε θα ωφεληθεί, κανένα της πρόβλημα δε θα λυθεί αν συνεχίσουμε αυτή την αλληλοφαγωμάρα. Αυτό το "διαγωνισμό" αλληλοθυματοποίησης.
Ας κάνουμε τώρα, μια προσπάθεια να ξεφύγουμε από αυτή την κακή νοοτροπία. Καλύτερη συγκυρία δε θα μπορούσε να βρεθεί.