Σελίδες

15.1.11

Αλκυονίδες μέρες


Στο διάβα του καλοκαιριού
αξόδευτη η άμμος
έμεινε
τον ήλιο να στεγνώνει
βότσαλα ολοστρόγγυλα
βήματα καρικώνουν
κι η θάλασσα να λαχταρά
την αγκαλιά ανθρώπου.

5 σχόλια:

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

ας είναι και ζωή μας έτσι...

σαν αξόδευτη άμμος... να λαχταράει του ήλιου το φως και την αγκαλιά των ανθρώπων...

Ανώνυμος είπε...

Διακρίνω μια καλοκαιρινή νοσταλγία.

Καλή χρονιά.

marianaonice είπε...

κι η θάλασσα να λαχταρά
την αγκαλιά ανθρώπου...

Ma οι αγκαλιές στερεύουνε...
κι οι θάλασσες θα μας πνίξουν...

πολύ όμορφο...

Ηλέκτρα είπε...

αξοδευτη η αμμος...
ποσο αληθινο

αξοδευτη....

Ανώνυμος είπε...

Min milas gia tin thalassa giati tin zileuo.
Min milas gia thalassa giati tin fobamai.

(mas katapinei o ouranos kai h thalassa)

Deerman.