Σελίδες

4.11.10

Περιμένοντας το πλοίο


Μετά από ολόκληρο αιώνα προσμονής
ανακοινώθηκε
μέσω ηχείων περιβάλλουσας εμβέλειας
η άφιξη του μεσημεριανού πλοίου.
Η μικροσκοπική άσπρη παρουσία του
έκανε την εμφάνισή της
σαν ελεγχόμενη ελπίδα
στην τομή των δύο γαλάζιων.


Ο ενδιαφερόμενος αναθάρρησε
και έσκαψε μέσα στο πλήθος
ένα διάδρομο κενού
να τερματίζει στον κάβο που έδεναν τα μελλούμενα
Απομάκρυνε τα βήματά του από την αποβάθρα
κατά την επιθυμία της γυναίκας στο μεγάφωνο
Έτσι κι αλλιώς
πάντα ερήμην του
έπιαναν τα πλεούμενα στο λιμάνι.


Το πλοίο έδεσε σε στέρεο έδαφος
και οι επιβάτες φάνηκαν να κατεβαίνουν
κουβαλώντας τις ζωές τους
σε μεσαίου μεγέθους αποσκευές
Κατέβηκε και η δική της απουσία
για άλλη μία φορά
χρεώνοντάς τον
ασήκωτες αποσκευές με υποσχέσεις
Τις φορτώθηκε χωρίς σκέψη
και πήρε το δρόμο της επιστροφής.


Θριάμβευσε η καλοκαιρινή ζέστη
επί του ψύχους εντός του
καταλείποντας λεπτούς υδρατμούς
στους κανθούς των ματιών του.

9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

nice! :)
Σου αρέσει να αφήνεις μια συνέχεια στις ιστορίες σου :)

Μαρία Δριμή είπε...

themadinme,
σα να δείχνω μια φωτογραφία από άγνωστα πρόσωπα και να αφήνω να μαντέψει ο άλλος την ιστορία...
Σ' ευχαριστώ που περνάς. Τα σχόλιά σου με βάζουν σε σκέψεις.

nikiplos είπε...

πραγματικά πολύ όμορφοι οι στίχοι...
μου άρεσαν ιδιαίτερα...

κι εκείνη με την βαριά ως απόγνωση απουσία της να συνεχίζει να προβάλει ακόμη και στις νοητές αφίξεις των λιμανιών... συνεικόνες ανθρώπων που με τις μεσαίες ζωές τους αγκαλιάζονται με αδρά σχήματα και περιγράμματα, σχεδόν χωρίς πρόσωπα...
μα είναι ωραίο πράγμα οι αφίξεις δικών απόντων... κι οι υδρατμοί στα βλέφαρα αναπόφευκτοι...

ΥΓ> Πολύ όμορφος ο πίνακας. Παρθένης είναι?

Μαρία Δριμή είπε...

nikiplos,
Ο πίνακας είναι "Το λιμάνι της Καλαμάτας" του Παρθένη.
Η βαριά ως απόγνωση απουσία της είναι μια εκδοχή μερικής δικαίωσης του ενδιαφερόμενου. Οι συνεικόνες ανθρώπων που με τις μεσαίες ζωές τους αγκαλιάζονται με αδρά σχήματα και περιγράμματα, σχεδόν χωρίς πρόσωπα, θα μπορούσε να είναι ένας ακόμα πίνακας του Παρθένη.
Πολύ όμορφη η συνεισφορά σου.
Καλημέρα!

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

Μου άρεσε το ύφος του ποιήματος, με τις δημιουργικά αφομοιωμένες επιδράσεις. Καλά συναπαντήματα Μαρία.

Μαρία Δριμή είπε...

Φαίδωνα,
είδα κι εγώ το ιστολόγιό σου και μου άρεσε το "περιβάλλον" του (επίδραση από τη γλώσσα της ηλεκτρονικής). Θα το διαβάσω με ησυχία . Αγαπώ πολύ το νησί σου. Έζησα ένα χρόνο στο Πλωμάρι ως αγροτική γιατρός. Ήταν μια αξέχαστη χρονιά.
Θα τα λέμε.

Despina είπε...

πάντα μα πάντα
στην επιστροφή
η σκέψη φορτωμένη
με σκέψεις...
ότι κερδίσαμε στο ταξίδι!!!!
την καλημέρα μου
και καλώς σε βρίσκω!

Μαρία Δριμή είπε...

Καλωσήλθες, Δέσποινα! Ηλιόλουστη καλημέρα.

Μαντάμ Σοβαρή είπε...

Υπεροχο!
Συγχαρητηρια! :)